Haría, Lanzarote

Miasto Haría jest stolicą gminy o tej samej nazwie na Lanzarote.

Haria leży w otoczeniu wulkanów, na północy Lanzarote, w „Dolinie Tysiąca Palm” i na całej wyspie nie ma innego miejsca, w którym palmy rosną w takiej różnorodności.

Mówi się, że gdy urodziła się dziewczynka w Haríi, wyrosła nowa palma.

Haría była narażona na inwazje i ataki piratów w całej jej historii. W 1586 roku miał miejsce najbardziej niszczący kataklizm w historii, prawie całe palmy zostały spalone. Budynki neoklasycystyczne w Plaza de la Constitución datowane są na XIX wiek, kiedy Haría była tymczasowo siedzibą składu konstytucyjnego. Szczególnie w latach pięćdziesiątych XX wieku, kiedy w czasach Franco wielu mieszkańców przeniosło swój dom z Harii w kierunku Ameryki Południowej. Do dziś niektóre domy są puste.

Centrum miejscowości Haría jest długie, znajduje się tam zacieniona Plaza León y Castillo z drzewami laurowymi i eukaliptusowymi. Na wschodnim krańcu placu stoi Świątynia Iglesia de Nuestra Senora de la Encarnación, zrekonstruowana w 1956 r po ciężkim sztormie. Niedaleko Plaza de la Constitución znajduje się centrum rzemieślnicze Taller Municipal de Artesania, gdzie wykonywane są tradycyjne hafty, kosze i peleryny.

W czasie święta kościelnego San Juan (od 24 do 27 czerwca) na ulicach rozłożone są kolorowe maty solne o różnych motywach. Dzieje się to w ciągu dnia i można obserwować pracujących ludzi dzień przed procesją z St. Juan niszczących te obrazy soli.

Na cmentarzu Haría znajdziesz grób artysty i konserwatora wyspy, Césara Manrique, który przeprowadził się do farmy, którą przebudował w 1988 roku, a 25 września 1992 roku w wieku 73 lat zmarł po wypadku samochodowym.

Haría jest jedną z siedmiu gmin Lanzarote z całkowitą liczbą ludności 4 755 (1 stycznia 2015 r.) na łącznej powierzchni 106,58 km2.

Adres Urzędu Gminy Haria: Plaza de la Constitución, 1, 35520 – Haría, Strona www: www.ayuntamientodeharia.com

Haría jest znana jako dolina tysięcy Palms, sobota jest dobrym miejscem na wycieczkę ponieważ wtedy są tam sprzedawane artykuły ręcznie robione. César Manrique mieszkał tu w końcowych latach swojego życia, codziennie można odwiedzić jego dom (muzeum).